هایکو ماس، وزیر خارجه آلمان روز دوشنبه خواستار لغو حق وتوی اعضای اتحادیه اروپا در تصمیم گیریهای این اتحادیه شد.
وزیر خارجه آلمان اتخاذ چنین تصمیمی را برای جلوگیری از «به اسارت گرفته شدن» اتحادیه اروپا در تصمیم گیریهای خود ضروری دانست. وی در نشستی خبری در برلین گفت: «دیگر نمی توانیم اجازه دهیم اسیر کسانی شویم که با وتوی خود سیاست خارجی اروپا را فلج کردهاند. آنهایی که چنین کاری انجام میدهند انسجام اتحادیه اروپا را در دراز مدت یا کوتاه مدت به بازی گرفتهاند.»
هایکو ماس افزود: «در نتیجه علنا این را میگویم که حق وتو باید برداشته شود حتی اگر به معنای در اقلیت قرار گرفتن ما باشد.»
بنا به مقررات کنونی اتحادیه اروپا برخی از تصمیم های مهم از جمله در زمینه سیاست های مالیاتی یا سیاست خارجی باید با موافقت همه اعضاء اتخاذ شود. امری که در عمل به یکی از ۲۷ کشور عضو امکان می دهد که مانع از تصمیم گیری در زمینه ای خاص یا به تاخیر افتادن آن بشود.
مجارستان طی ماههای اخیر به دفعات از حق وتوی خود استفاده کرده تا مانع از تصویب بیانیههایی شود که در آنها از چین انتقاد شده است. دولت ویکتور اوربان، نخست وزیر مجارستان همچنین در جریان جنگ ۱۱ روزه اسرائیل و شبه نظامیان فلسطینی از تصویب بیانیه اتحادیه اروپا در حمایت از برقراری فوری آتش بس بین دو طرف جلوگیری کرد.
این در حالی است که مقامات اتحادیه اروپا بارها از زیر سوال رفتن ارزشهای دموکراتیک و حکومت قانون در مجارستان و لهستان انتقاد کرده اند.
وزیر خارجه آلمان در سخنان روز دوشنبه خود خواستار تصمیم گیری در میان ۲۷ کشور عضو اتحادیه اروپا براساس رای اکثریت اعضاء شد. منتقدان موج های گسترش اتحادیه اروپا طی دهه های اخیر بر این باور هستند که افزایش تعداد اعضاء از جمله عواملی است که تصمیم گیری براساس اتفاق آراء در این اتحادیه را دشوار کرده است.
منبع:https://per.euronews.com
اندیشکده جریان، جریانی است نواندیش از جوانانی که باور به تحول در حوزه سیاست ورزی جهانی دارند.
جمعی از جوانان تحصیلکرده در رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی و ارتباطات و اقتصاد و باورمند به اصول اخلاقی شریعت رهایی بخش حضرت دوست گرد هم آمده اند تا با انگیزه های غیر انتفاعی و غیر جناحی جهت بهبود اوضاع حیات جمعی بشر به تشریک مساعی پرداخته و با رویکردی دانش بنیان، مسئله محور، زمینه نگر و آزاداندیشانه امکان ایجاد یک هویت جمعی فضیلت خواهانه و معطوف به بازاندیشی در سیاست های جهانی را فراهم آورند.